Welkom op het eiland Eindeloos. Als je er een reisbrochure voor zou maken, zou het niet het meest aanlokkelijke eiland zijn. De Codering –de regering– bepaalt alles. En dat alles mag je letterlijk nemen. Je toekomstige baan, je partner ... alles staat vast en is vastgelegd in de boeken van De Codering. Je hoeft niet zelf te denken, geen vragen te stellen, niets te kiezen. Sterker nog, je mag het zelfs niet. Want de Codering in twijfel trekken, is vragen om problemen.

En dan heb je Ten. Een jongen die opgroeit bij ouders die zich strikt aan De Codering houden. Toch kunnen ze niet voorkomen dat hij verlangt naar de rest van de wereld. Hij wil ontdekkingsreiziger worden en met een boot de wereld verkennen. Alleen ... boten zijn verboden. De rest van de wereld is ook verboden. Daar heerst namelijk OPA – oorlog, pest en armoede. Dus moet Ten anesthesist worden, want zo staat het in zijn code geschreven. En je code is heilig in Eindeloos.

Deel 1 gaat over Ten die afscheid neemt van zijn ouders en gaat wonen in een opleidingscentrum. Samen met anderen leert hij er wat De Codering echt van hem verwacht. Omdat Ten's oom ook de wereld wilde ontdekken, wordt Ten nog beter in de gaten gehouden en nog harder aangepakt. Ten is en blijft echter brutaal, luid, nieuwsgierig en aanwezig. De school verwacht van hem een hervorming. Een andere code krijgen is namelijk onmogelijk. Een ander karakter krijgen, dat is de oplossing. En dat kan alleen door nummers te kraken.

Het verhaal is vlot geschreven en leest makkelijk door. Sommige stukken waar minder in gebeurt worden soms wat breder uitgesmeerd. Terwijl andere delen –zoals het spannende einde– dan snel lijken afgehaspeld. Daardoor is het evenwicht soms wat zoek. Maar het boek blijft constant spannend. De wereld waarin het verhaal zich afspeelt is een combinatie van intrigerend en beangstigend. Door het rebelleren tegen de regering, doet het denken aan andere dystopische reeksen zoals Divergent en De Hongerspelen.