Dit – sterk autobiografisch getinte – debuut van Raymond van de Klundert (1964), pseudoniem 'Kluun', is een uitermate lezenswaardig verslag van hoe borstkanker met dodelijke afloop het leven van een yuppengezin op stelten zet. Hij is een notoir vreemdgaander die ook wanneer zijn echtgenote dodelijk ziek is niet van andere vrouwen af kan blijven en zelfs een nieuwe relatie aangaat. Naarmate haar einde nadert, kwijt hij zich wel van zijn plichten. In een ietwat directe stijl, soms sarcastisch, soms ontroerend en ook met humor weet de protagonist eerst de lezer tegen zich in het harnas te jagen, daarna weer voor zich te winnen. De roman – tegelijk verslag van eigen wedervaren – weet de lezer te boeien en is een enorme bestseller geworden. Hoewel niet origineel qua thematiek is het boek zonder meer geslaagd, herkenbaar en leesbaar.